à ìÇîÀðÇöÌÅçÇ, îÇùÒÀëÌÄéì ìÄáÀðÅé-÷ÉøÇç.
|
1 Para el director de orquesta, maskil para los hijos de Koraj
|
á ëÌÀàÇéÌÈì, úÌÇòÂøÉâ òÇì-àÂôÄé÷Åé-îÈéÄí-- ëÌÅï ðÇôÀùÑÄé úÇòÂøÉâ àÅìÆéêÈ àÁìÉäÄéí.
|
2 Como el ciervo brama por las corrientes de las aguas, Así clama por ti, oh Dios, el alma mía.
|
â öÈîÀàÈä ðÇôÀùÑÄé, ìÅàìÉäÄéí-- ìÀàÅì çÈé: îÈúÇé àÈáåÉà; åÀàÅøÈàÆä, ôÌÀðÅé àÁìÉäÄéí.
|
3
Mi alma tiene sed de Dios, del Dios vivo: ¡Cuándo vendré, y pareceré delante de Dios!
|
ã äÈéÀúÈä-ìÌÄé ãÄîÀòÈúÄé ìÆçÆí, éåÉîÈí åÈìÈéÀìÈä; áÌÆàÁîÉø àÅìÇé ëÌÈì-äÇéÌåÉí, àÇéÌÅä àÁìÉäÆéêÈ.
|
4 Fueron mis lágrimas mi pan de día y de noche, Mientras me dicen todos los días: ¿Dónde está tu Dios?
|
ä àÅìÌÆä àÆæÀëÌÀøÈä, åÀàÆùÑÀôÌÀëÈä òÈìÇé ðÇôÀùÑÄé-- ëÌÄé àÆòÁáÉø áÌÇñÌÈêÀ, àÆãÌÇãÌÅí òÇã-áÌÅéú àÁìÉäÄéí: áÌÀ÷åÉì-øÄðÌÈä åÀúåÉãÈä; äÈîåÉï çåÉâÅâ.
|
5 Acordaréme de estas cosas, y derramaré sobre mí mi alma: Cuando pasaré en el número, iré con ellos hasta la casa de Dios, Con voz de alegría y de alabanza, haciendo fiesta la multitud.
|
å îÇä-úÌÄùÑÀúÌåÉçÂçÄé, ðÇôÀùÑÄé-- åÇúÌÆäÁîÄé òÈìÈé: äåÉçÄìÄé ìÅàìÉäÄéí, ëÌÄé-òåÉã àåÉãÆðÌåÌ-- éÀùÑåÌòåÉú ôÌÈðÈéå.
|
6 ¿Por qué te abates, oh alma mía, Y te conturbas en mí? Espera á Dios; porque aun le tengo de alabar Por las saludes de su presencia.
|
æ àÁìÉäÇé-- òÈìÇé, ðÇôÀùÑÄé úÄùÑÀúÌåÉçÈç: òÇì-ëÌÅï--àÆæÀëÌÈøÀêÈ, îÅàÆøÆõ éÇøÀãÌÅï; åÀçÆøÀîåÉðÄéí, îÅäÇø îÄöÀòÈø.
|
7 Dios mío, mi alma está en mí abatida: Acordaréme por tanto de ti desde tierra del Jordán, Y de los Hermonitas, desde el monte de Mizhar.
|
ç úÌÀäåÉí-àÆì-úÌÀäåÉí ÷åÉøÅà, ìÀ÷åÉì öÄðÌåÉøÆéêÈ; ëÌÈì-îÄùÑÀáÌÈøÆéêÈ åÀâÇìÌÆéêÈ, òÈìÇé òÈáÈøåÌ.
|
8 Un abismo llama á otro á la voz de tus canales: Todas tus ondas y tus olas han pasado sobre mí.
|
è éåÉîÈí, éÀöÇåÌÆä éÀäåÈä çÇñÀãÌåÉ, åÌáÇìÌÇéÀìÈä, ùÑÄéøÉä òÄîÌÄé-- úÌÀôÄìÌÈä, ìÀàÅì çÇéÌÈé.
|
9
De día mandará el Señor su misericordia, Y de noche su canción será conmigo, Y oración al Dios de mi vida.
|
é àåÉîÀøÈä, ìÀàÅì ñÇìÀòÄé-- ìÈîÈä ùÑÀëÇçÀúÌÈðÄé: ìÈîÌÈä-÷ÉãÅø àÅìÅêÀ-- áÌÀìÇçÇõ àåÉéÅá.
|
10 Diré á Dios: Roca mía, ¿por qué te has olvidado de mí? ¿Por qué andaré yo enlutado por la opresión del enemigo?
|
éà áÌÀøÆöÇç, áÌÀòÇöÀîåÉúÇé-- çÅøÀôåÌðÄé öåÉøÀøÈé; áÌÀàÈîÀøÈí àÅìÇé ëÌÈì-äÇéÌåÉí, àÇéÌÅä àÁìÉäÆéêÈ.
|
11 Mientras se están quebrantando mis huesos, mis enemigos me afrentan, Diciéndome cada día: ¿Dónde está tu Dios?
|
éá îÇä-úÌÄùÑÀúÌåÉçÂçÄé, ðÇôÀùÑÄé-- åÌîÇä-úÌÆäÁîÄé òÈìÈé: äåÉçÄéìÄé ìÅàìÉäÄéí, ëÌÄé-òåÉã àåÉãÆðÌåÌ-- éÀùÑåÌòÉú ôÌÈðÇé, åÅàìÉäÈé.
|
¿Por qué te abates, oh alma mía, Y por qué te conturbas en mí? Espera á Dios; porque aun le tengo de alabar; Es él salvamento delante de mí, y el Dios mío.
|
|