à åÀòÇúÌÈä, àÂìÅéëÆí äÇîÌÄöÀåÈä äÇæÌÉàú--äÇëÌÉäÂðÄéí.
|
1 Agora, ó sacerdotes, este mandamento e para vós.
|
á àÄí-ìÉà úÄùÑÀîÀòåÌ åÀàÄí-ìÉà úÈùÒÄéîåÌ òÇì-ìÅá ìÈúÅú ëÌÈáåÉã ìÄùÑÀîÄé, àÈîÇø éÀäåÈä öÀáÈàåÉú, åÀùÑÄìÌÇçÀúÌÄé áÈëÆí àÆú-äÇîÌÀàÅøÈä, åÀàÈøåÉúÄé àÆú-áÌÄøÀëåÉúÅéëÆí; åÀâÇí, àÈøåÉúÄéäÈ, ëÌÄé àÅéðÀëÆí, ùÒÈîÄéí òÇì-ìÅá.
|
2 Se não ouvirdes, e se não propuserdes no vosso coração dar honra ao meu nome, diz o Senhor dos exércitos, enviarei a maldição contra vós, e amaldiçoarei as vossas bênçãos; e já as tenho amaldiçoado, porque não aplicais a isso o vosso coração.
|
â äÄðÀðÄé âÉòÅø ìÈëÆí, àÆú-äÇæÌÆøÇò, åÀæÅøÄéúÄé ôÆøÆùÑ òÇì-ôÌÀðÅéëÆí, ôÌÆøÆùÑ çÇâÌÅéëÆí; åÀðÈùÒÈà àÆúÀëÆí, àÅìÈéå.
|
3 Eis que vos reprovarei a posteridade, e espalharei sobre os vossos rostos o esterco, sim, o esterco dos vossos sacrifícios; e juntamente com este sereis levados para fora.
|
ã åÄéãÇòÀúÌÆí--ëÌÄé ùÑÄìÌÇçÀúÌÄé àÂìÅéëÆí, àÅú äÇîÌÄöÀåÈä äÇæÌÉàú: ìÄäÀéåÉú áÌÀøÄéúÄé àÆú-ìÅåÄé, àÈîÇø éÀäåÈä öÀáÈàåÉú.
|
4 Então sabereis que eu vos enviei este mandamento, para que o meu pacto fosse com Levi, diz o Senhor dos exércitos.
|
ä áÌÀøÄéúÄé äÈéÀúÈä àÄúÌåÉ, äÇçÇéÌÄéí åÀäÇùÌÑÈìåÉí, åÈàÆúÌÀðÅí-ìåÉ îåÉøÈà, åÇéÌÄéøÈàÅðÄé; åÌîÄôÌÀðÅé ùÑÀîÄé, ðÄçÇú äåÌà.
|
5 Meu pacto com ele foi de vida e de paz; e eu lhas dei para que me temesse; e ele me temeu, e assombrou-se por causa do meu nome.
|
å úÌåÉøÇú àÁîÆú äÈéÀúÈä áÌÀôÄéäåÌ, åÀòÇåÀìÈä ìÉà-ðÄîÀöÈà áÄùÒÀôÈúÈéå; áÌÀùÑÈìåÉí åÌáÀîÄéùÑåÉø äÈìÇêÀ àÄúÌÄé, åÀøÇáÌÄéí äÅùÑÄéá îÅòÈåÉï.
|
6 A lei da verdade esteve na sua boca, e a impiedade não se achou nos seus lábios; ele andou comigo em paz e em retidão, e da iniqüidade apartou a muitos.
|
æ ëÌÄé-ùÒÄôÀúÅé ëÉäÅï éÄùÑÀîÀøåÌ-ãÇòÇú, åÀúåÉøÈä éÀáÇ÷ÀùÑåÌ îÄôÌÄéäåÌ: ëÌÄé îÇìÀàÇêÀ éÀäåÈä-öÀáÈàåÉú, äåÌà.
|
7 Pois os lábios do sacerdote devem guardar o conhecimento, e da sua boca devem os homens procurar a instrução, porque ele é o mensageiro do Senhor dos exércitos.
|
ç åÀàÇúÌÆí ñÇøÀúÌÆí îÄï-äÇãÌÆøÆêÀ, äÄëÀùÑÇìÀúÌÆí øÇáÌÄéí áÌÇúÌåÉøÈä; ùÑÄçÇúÌÆí áÌÀøÄéú äÇìÌÅåÄé, àÈîÇø éÀäåÈä öÀáÈàåÉú.
|
8 Mas vós vos desviastes do caminho; a muitos fizestes tropeçar na lei; corrompestes o pacto de Levi, diz o Senhor dos exércitos.
|
è åÀâÇí-àÂðÄé ðÈúÇúÌÄé àÆúÀëÆí, ðÄáÀæÄéí åÌùÑÀôÈìÄéí--ìÀëÈì-äÈòÈí: ëÌÀôÄé, àÂùÑÆø àÅéðÀëÆí ùÑÉîÀøÄéí àÆú-ãÌÀøÈëÇé, åÀðÉùÒÀàÄéí ôÌÈðÄéí, áÌÇúÌåÉøÈä. {ô}
|
9 Por isso também eu vos fiz desprezíveis, e indignos diante de todo o povo, visto que não guardastes os meus caminhos, mas fizestes acepção de pessoas na lei.
|
é äÂìåÉà àÈá àÆçÈã ìÀëËìÌÈðåÌ, äÂìåÉà àÅì àÆçÈã áÌÀøÈàÈðåÌ; îÇãÌåÌòÇ, ðÄáÀâÌÇã àÄéùÑ áÌÀàÈçÄéå--ìÀçÇìÌÅì, áÌÀøÄéú àÂáÉúÅéðåÌ.
|
10 Não temos nós todos um mesmo Pai? não nos criou um mesmo Deus? por que nos havemos aleivosamente uns para com outros, profanando o pacto de nossos pais?
|
éà áÌÈâÀãÈä éÀäåÌãÈä, åÀúåÉòÅáÈä ðÆòÆùÒÀúÈä áÀéÄùÒÀøÈàÅì åÌáÄéøåÌùÑÈìÈÄí: ëÌÄé çÄìÌÅì éÀäåÌãÈä, ÷ÉãÆùÑ éÀäåÈä àÂùÑÆø àÈäÅá, åÌáÈòÇì, áÌÇú-àÅì ðÅëÈø.
|
11 Judá se tem havido aleivosamente, e abominação se cometeu em Israel e em Jerusalém; porque Judá profanou o santuario do Senhor, o qual ele ama, e se casou com a filha de deus estranho.
|
éá éÇëÀøÅú éÀäåÈä ìÈàÄéùÑ àÂùÑÆø éÇòÂùÒÆðÌÈä, òÅø åÀòÉðÆä, îÅàÈäÃìÅé, éÇòÂ÷Éá; åÌîÇâÌÄéùÑ îÄðÀçÈä, ìÇéäåÈä öÀáÈàåÉú. {ô}
|
12 O Senhor extirpará das tendas de Jacó o homem que fizer isto, o que vela, e o que responde, e o que oferece dons ao Senhor dos exércitos.
|
éâ åÀæÉàú, ùÑÅðÄéú úÌÇòÂùÒåÌ--ëÌÇñÌåÉú ãÌÄîÀòÈä àÆú-îÄæÀáÌÇç éÀäåÈä, áÌÀëÄé åÇàÂðÈ÷Èä; îÅàÅéï òåÉã, ôÌÀðåÉú àÆì-äÇîÌÄðÀçÈä, åÀìÈ÷ÇçÇú øÈöåÉï, îÄéÌÆãÀëÆí.
|
13 Ainda fazeis isto: cobris o altar do Senhor de lágrimas, de choros e de gemidos, porque ele não olha mais para a oferta, nem a aceitará com prazer da vossa mão.
|
éã åÇàÂîÇøÀúÌÆí, òÇì-îÈä: òÇì ëÌÄé-éÀäåÈä äÅòÄéã áÌÅéðÀêÈ åÌáÅéï àÅùÑÆú ðÀòåÌøÆéêÈ, àÂùÑÆø àÇúÌÈä áÌÈâÇãÀúÌÈä áÌÈäÌ, åÀäÄéà çÂáÆøÀúÌÀêÈ, åÀàÅùÑÆú áÌÀøÄéúÆêÈ.
|
14 Todavia perguntais: Por que? Porque o Senhor tem sido testemunha entre ti e a mulher da tua mocidade, para com a qual procedeste deslealmente sendo ela a tua companheira e a mulher da tua aliança.
|
èå åÀìÉà-àÆçÈã òÈùÒÈä, åÌùÑÀàÈø øåÌçÇ ìåÉ, åÌîÈä äÈàÆçÈã, îÀáÇ÷ÌÅùÑ æÆøÇò àÁìÉäÄéí; åÀðÄùÑÀîÇøÀúÌÆí, áÌÀøåÌçÂëÆí, åÌáÀàÅùÑÆú ðÀòåÌøÆéêÈ, àÇì-éÄáÀâÌÉã.
|
15 E não fez ele somente um, ainda que lhe sobejava espírito? E por que somente um? Não é que buscava descendência piedosa? Portanto guardai-vos em vosso espírito, e que ninguém seja infiel para com a mulher da sua mocidade.
|
èæ ëÌÄé-ùÒÈðÅà ùÑÇìÌÇç, àÈîÇø éÀäåÈä àÁìÉäÅé éÄùÒÀøÈàÅì, åÀëÄñÌÈä çÈîÈñ òÇì-ìÀáåÌùÑåÉ, àÈîÇø éÀäåÈä öÀáÈàåÉú; åÀðÄùÑÀîÇøÀúÌÆí áÌÀøåÌçÂëÆí, åÀìÉà úÄáÀâÌÉãåÌ. {ô}
|
16 Pois eu detesto o divórcio, diz o Senhor Deus de Israel, e aquele que cobre de violência o seu vestido; portanto cuidai de vós mesmos, diz o Senhor dos exércitos; e não sejais infiéis.
|
éæ äåÉâÇòÀúÌÆí éÀäåÈä áÌÀãÄáÀøÅéëÆí, åÇàÂîÇøÀúÌÆí áÌÇîÌÈä äåÉâÈòÀðåÌ: áÌÆàÁîÈøÀëÆí, ëÌÈì-òÉùÒÅä øÈò èåÉá áÌÀòÅéðÅé éÀäåÈä åÌáÈäÆí äåÌà çÈôÅõ, àåÉ àÇéÌÅä, àÁìÉäÅé äÇîÌÄùÑÀôÌÈè.
|
17 Tendes enfadado ao Senhor com vossas palavras; e ainda dizeis: Em que o havemos enfadado? Nisto que dizeis: Qualquer que faz o mal passa por bom aos olhos do Senhor, e desses é que ele se agrada; ou: Onde está o Deus do juízo?
|
|
|
|