Índice

Zacarias 5

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14

à åÈàÈùÑåÌá, åÈàÆùÌÒÈà òÅéðÇé åÈàÆøÀàÆä; åÀäÄðÌÅä, îÀâÄìÌÈä òÈôÈä. 1 Tornei a levantar os meus olhos, e olhei, e eis um rolo voante.
á åÇéÌÉàîÆø àÅìÇé, îÈä àÇúÌÈä øÉàÆä; åÈàÉîÇø, àÂðÄé øÉàÆä îÀâÄìÌÈä òÈôÈä--àÈøÀëÌÈäÌ òÆùÒÀøÄéí áÌÈàÇîÌÈä, åÀøÈçÀáÌÈäÌ òÆùÒÆø áÌÈàÇîÌÈä. 2 Perguntou-me o anjo:  Que vês? Eu respondi:  Vejo um rolo voante, que tem vinte côvados de comprido e dez côvados de largo.
â åÇéÌÉàîÆø àÅìÇé--æÉàú äÈàÈìÈä, äÇéÌåÉöÅàú òÇì-ôÌÀðÅé ëÈì-äÈàÈøÆõ:  ëÌÄé ëÈì-äÇâÌÉðÅá, îÄæÌÆä ëÌÈîåÉäÈ ðÄ÷ÌÈä, åÀëÈì-äÇðÌÄùÑÀáÌÈò, îÄæÌÆä ëÌÈîåÉäÈ ðÄ÷ÌÈä. 3 Então disse-me ele:  Esta é a maldição que sairá pela face de toda a terra:  porque daqui, conforme a maldição, será desarraigado todo o que furtar; assim como daqui será desarraigado conforme a maldição todo o que jurar falsamente.
ã äåÉöÅàúÄéäÈ, ðÀàËí éÀäåÈä öÀáÈàåÉú, åÌáÈàÈä àÆì-áÌÅéú äÇâÌÇðÌÈá, åÀàÆì-áÌÅéú äÇðÌÄùÑÀáÌÈò áÌÄùÑÀîÄé ìÇùÌÑÈ÷Æø; åÀìÈðÆä áÌÀúåÉêÀ áÌÅéúåÉ, åÀëÄìÌÇúÌåÌ åÀàÆú-òÅöÈéå åÀàÆú-àÂáÈðÈéå. 4 Mandá-la-ei, diz o Senhor dos exércitos, e a farei entrar na casa do ladrão, e na casa do que jurar falsamente pelo meu nome; e permanecerá no meio da sua casa, e a consumirá juntamente com a sua madeira e com as suas pedras.
ä åÇéÌÅöÅà, äÇîÌÇìÀàÈêÀ äÇãÌÉáÅø áÌÄé; åÇéÌÉàîÆø àÅìÇé--ùÒÈà ðÈà òÅéðÆéêÈ åÌøÀàÅä, îÈä äÇéÌåÉöÅàú äÇæÌÉàú. 5 Então saiu o anjo, que falava comigo, e me disse:  levanta agora os teus olhos, e vê que é isto que sai.
å åÈàÉîÇø, îÇä-äÄéà; åÇéÌÉàîÆø, æÉàú äÈàÅéôÈä äÇéÌåÉöÅàú, åÇéÌÉàîÆø, æÉàú òÅéðÈí áÌÀëÈì-äÈàÈøÆõ. 6 Eu perguntei:  Que é isto? Respondeu ele:  Isto é uma efa que sai.  E disse mais:  Esta é a iniqüidade em toda a terra.
æ åÀäÄðÌÅä ëÌÄëÌÇø òÉôÆøÆú, ðÄùÌÒÅàú; åÀæÉàú àÄùÌÑÈä àÇçÇú, éåÉùÑÆáÆú áÌÀúåÉêÀ äÈàÅéôÈä. 7 E eis que foi levantada a tampa de chumbo, e uma mulher estava sentada no meio da efa.
ç åÇéÌÉàîÆø æÉàú äÈøÄùÑÀòÈä, åÇéÌÇùÑÀìÅêÀ àÉúÈäÌ àÆì-úÌåÉêÀ äÈàÅéôÈä; åÇéÌÇùÑÀìÅêÀ àÆú-àÆáÆï äÈòåÉôÆøÆú, àÆì-ôÌÄéäÈ.  {ñ} 8 Prosseguiu o anjo:  Esta é a impiedade.  E ele a lançou dentro da efa, e pôs sobre a boca desta o peso de chumbo.
è åÈàÆùÌÒÈà òÅéðÇé åÈàÅøÆà, åÀäÄðÌÅä ùÑÀúÌÇéÄí ðÈùÑÄéí éåÉöÀàåÉú åÀøåÌçÇ áÌÀëÇðÀôÅéäÆí, åÀìÈäÅðÌÈä ëÀðÈôÇéÄí, ëÌÀëÇðÀôÅé äÇçÂñÄéãÈä; åÇúÌÄùÌÒÆàðÈä, àÆú-äÈàÅéôÈä, áÌÅéï äÈàÈøÆõ, åÌáÅéï äÇùÌÑÈîÈéÄí. 9 Então levantei os meus olhos e olhei, e eis que vinham avançando duas mulheres com o vento nas suas asas, pois tinham asas como as da cegonha; e levantaram a efa entre a terra e o céu.
é åÈàÉîÇø, àÆì-äÇîÌÇìÀàÈêÀ äÇãÌÉáÅø áÌÄé:  àÈðÈä äÅîÌÈä îåÉìÄëåÉú, àÆú-äÈàÅéôÈä. 10 Perguntei ao anjo que falava comigo:  Para onde levam elas a efa?
éà åÇéÌÉàîÆø àÅìÇé, ìÄáÀðåÉú-ìÈä áÇéÄú áÌÀàÆøÆõ ùÑÄðÀòÈø; åÀäåÌëÇï åÀäËðÌÄéçÈä ùÌÑÈí, òÇì-îÀëËðÈúÈäÌ.  {ñ} 11 Respondeu-me ele:  Para lhe edificarem uma casa na terra de Sinar; e, quando a casa for preparada, a efa será colocada ali no seu lugar.

 

Índice

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14