א הֲלֹא-חָכְמָה תִקְרָא; וּתְבוּנָה, תִּתֵּן קוֹלָהּ.
|
1 Não clama porventura a sabedoria, e não faz o entendimento soar a sua voz?
|
ב בְּרֹאשׁ-מְרֹמִים עֲלֵי-דָרֶךְ; בֵּית נְתִיבוֹת נִצָּבָה.
|
2 No cume das alturas, junto ao caminho, nas encruzilhadas das veredas ela se coloca.
|
ג לְיַד-שְׁעָרִים לְפִי-קָרֶת; מְבוֹא פְתָחִים תָּרֹנָּה.
|
3 Junto às portas, à entrada da cidade, e à entrada das portas está clamando:
|
ד אֲלֵיכֶם אִישִׁים אֶקְרָא; וְקוֹלִי, אֶל-בְּנֵי אָדָם.
|
4 A vós, ó homens, clamo; e a minha voz se dirige aos filhos dos homens.
|
ה הָבִינוּ פְתָאיִם עָרְמָה; וּכְסִילִים, הָבִינוּ לֵב.
|
5 Aprendei, ó simples, a prudência; entendei, ó loucos, a sabedoria.
|
ו שִׁמְעוּ, כִּי-נְגִידִים אֲדַבֵּר; וּמִפְתַּח שְׂפָתַי, מֵישָׁרִים.
|
6 Ouvi vós, porque profiro coisas excelentes; os meus lábios se abrem para a eqüidade.
|
ז כִּי-אֱמֶת, יֶהְגֶּה חִכִּי; וְתוֹעֲבַת שְׂפָתַי רֶשַׁע.
|
7 Porque a minha boca profere a verdade, os meus lábios abominam a impiedade.
|
ח בְּצֶדֶק כָּל-אִמְרֵי-פִי: אֵין בָּהֶם, נִפְתָּל וְעִקֵּשׁ.
|
8 Justas são todas as palavras da minha boca; não há nelas nenhuma coisa tortuosa nem perversa.
|
ט כֻּלָּם נְכֹחִים, לַמֵּבִין; וִישָׁרִים, לְמֹצְאֵי דָעַת.
|
9 Todas elas são retas para o que bem as entende, e justas para os que acham o conhecimento.
|
י קְחוּ-מוּסָרִי וְאַל-כָּסֶף; וְדַעַת, מֵחָרוּץ נִבְחָר.
|
10 Aceitai antes a minha correção, e não a prata; e o conhecimento, antes do que o ouro escolhido.
|
יא כִּי-טוֹבָה חָכְמָה, מִפְּנִינִים; וְכָל-חֲפָצִים, לֹא יִשְׁווּ-בָהּ.
|
11 Porque melhor é a sabedoria do que as jóias; e de tudo o que se deseja nada se pode comparar com ela.
|
יב אֲנִי-חָכְמָה, שָׁכַנְתִּי עָרְמָה; וְדַעַת מְזִמּוֹת אֶמְצָא.
|
12 Eu, a sabedoria, habito com a prudência, e possuo o conhecimento e a discrição.
|
יג יִרְאַת יְהוָה, שְׂנֹאת-רָע: גֵּאָה וְגָאוֹן וְדֶרֶךְ רָע, וּפִי תַהְפֻּכוֹת שָׂנֵאתִי.
|
13 O temor do Senhor é odiar o mal; a soberba, e a arrogância, e o mau caminho, e a boca perversa, eu os odeio.
|
יד לִי-עֵצָה, וְתוּשִׁיָּה; אֲנִי בִינָה, לִי גְבוּרָה.
|
14 Meu é o conselho, e a verdadeira sabedoria; eu sou o entendimento; minha é a fortaleza.
|
טו בִּי, מְלָכִים יִמְלֹכוּ; וְרֹזְנִים, יְחֹקְקוּ צֶדֶק.
|
15 Por mim reinam os reis, e os príncipes decretam o que justo.
|
טז בִּי, שָׂרִים יָשֹׂרוּ; וּנְדִיבִים, כָּל-שֹׁפְטֵי צֶדֶק.
|
16 Por mim governam os príncipes e os nobres, sim, todos os juízes da terra.
|
יז אֲנִי, אהביה (אֹהֲבַי) אֵהָב; וּמְשַׁחֲרַי, יִמְצָאֻנְנִי.
|
17 Eu amo aos que me amam, e os que diligentemente me buscam me acharão.
|
יח עֹשֶׁר-וְכָבוֹד אִתִּי; הוֹן עָתֵק, וּצְדָקָה.
|
18 Riquezas e honra estão comigo; sim, riquezas duráveis e justiça.
|
יט טוֹב פִּרְיִי, מֵחָרוּץ וּמִפָּז; וּתְבוּאָתִי, מִכֶּסֶף נִבְחָר.
|
19 Melhor é o meu fruto do que o ouro, sim, do que o ouro refinado; e a minha renda melhor do que a prata escolhida.
|
כ בְּאֹרַח-צְדָקָה אֲהַלֵּךְ; בְּתוֹךְ, נְתִיבוֹת מִשְׁפָּט.
|
20 Ando pelo caminho da retidão, no meio das veredas da justiça,
|
כא לְהַנְחִיל אֹהֲבַי יֵשׁ; וְאֹצְרֹתֵיהֶם אֲמַלֵּא.
|
21 dotando de bens permanentes os que me amam, e enchendo os seus tesouros.
|
כב יְהוָה--קָנָנִי, רֵאשִׁית דַּרְכּוֹ: קֶדֶם מִפְעָלָיו מֵאָז.
|
22 O Senhor me criou como a primeira das suas obras, o princípio dos seus feitos mais antigos.
|
כג מֵעוֹלָם, נִסַּכְתִּי מֵרֹאשׁ-- מִקַּדְמֵי-אָרֶץ.
|
23 Desde a eternidade fui constituída, desde o princípio, antes de existir a terra.
|
כד בְּאֵין-תְּהֹמוֹת חוֹלָלְתִּי; בְּאֵין מַעְיָנוֹת, נִכְבַּדֵּי-מָיִם.
|
24 Antes de haver abismos, fui gerada, e antes ainda de haver fontes cheias d`água.
|
כה בְּטֶרֶם הָרִים הָטְבָּעוּ; לִפְנֵי גְבָעוֹת חוֹלָלְתִּי.
|
25 Antes que os montes fossem firmados, antes dos outeiros eu nasci,
|
כו עַד-לֹא עָשָׂה, אֶרֶץ וְחוּצוֹת; וְרֹאשׁ, עַפְרוֹת תֵּבֵל.
|
26 quando ele ainda não tinha feito a terra com seus campos, nem sequer o princípio do pó do mundo.
|
כז בַּהֲכִינוֹ שָׁמַיִם, שָׁם אָנִי; בְּחֻקוֹ חוּג, עַל-פְּנֵי תְהוֹם.
|
27 Quando ele preparava os céus, aí estava eu; quando traçava um círculo sobre a face do abismo,
|
כח בְּאַמְּצוֹ שְׁחָקִים מִמָּעַל; בַּעֲזוֹז, עִינוֹת תְּהוֹם.
|
28 quando estabelecia o firmamento em cima, quando se firmavam as fontes do abismo,
|
כט בְּשׂוּמוֹ לַיָּם, חֻקּוֹ, וּמַיִם, לֹא יַעַבְרוּ-פִיו; בְּחוּקוֹ, מוֹסְדֵי אָרֶץ.
|
29 quando ele fixava ao mar o seu termo, para que as águas não traspassassem o seu mando, quando traçava os fundamentos da terra,
|
ל וָאֶהְיֶה אֶצְלוֹ, אָמוֹן: וָאֶהְיֶה שַׁעֲשׁוּעִים, יוֹם יוֹם; מְשַׂחֶקֶת לְפָנָיו בְּכָל-עֵת.
|
30 então eu estava ao seu lado como arquiteto; e era cada dia as suas delícias, alegrando-me perante ele em todo o tempo;
|
לא מְשַׂחֶקֶת, בְּתֵבֵל אַרְצוֹ; וְשַׁעֲשֻׁעַי, אֶת-בְּנֵי אָדָם.
|
31 folgando no seu mundo habitável, e achando as minhas delícias com os filhos dos homens.
|
לב וְעַתָּה בָנִים, שִׁמְעוּ-לִי; וְאַשְׁרֵי, דְּרָכַי יִשְׁמֹרוּ.
|
32 Agora, pois, filhos, ouvi-me; porque felizes são os que guardam os meus caminhos.
|
לג שִׁמְעוּ מוּסָר וַחֲכָמוּ; וְאַל-תִּפְרָעוּ.
|
33 Ouvi a correção, e sede sábios; e não a rejeiteis.
|
לד אַשְׁרֵי אָדָם, שֹׁמֵעַ-לִי: לִשְׁקֹד עַל-דַּלְתֹתַי, יוֹם יוֹם--לִשְׁמֹר, מְזוּזֹת פְּתָחָי.
|
34 Feliz é o homem que me dá ouvidos, velando cada dia às minhas entradas, esperando junto às ombreiras da minha porta.
|
לה כִּי מֹצְאִי, מצאי (מָצָא) חַיִּים; וַיָּפֶק רָצוֹן, מֵיְהוָה.
|
35 Porque o que me achar achará a vida, e alcançará o favor do Senhor.
|
לו וְחֹטְאִי, חֹמֵס נַפְשׁוֹ; כָּל-מְשַׂנְאַי, אָהֲבוּ מָוֶת.
|
36 Mas o que pecar contra mim fará mal à sua própria alma; todos os que me odeiam amam a morte.
|
|
|
|