à åÇéÌÉàîÆø ãÌÈåÄã--äÂëÄé éÆùÑ-òåÉã, àÂùÑÆø ðåÉúÇø ìÀáÅéú ùÑÈàåÌì; åÀàÆòÁùÒÆä òÄîÌåÉ çÆñÆã, áÌÇòÂáåÌø éÀäåÉðÈúÈï.
|
1 Y DIJO David: ¿Ha quedado alguno de la casa de Saúl, á quien haga yo misericordia por amor de Jonathán?
|
á åÌìÀáÅéú ùÑÈàåÌì òÆáÆã åÌùÑÀîåÉ öÄéáÈà, åÇéÌÄ÷ÀøÀàåÌ-ìåÉ àÆì-ãÌÈåÄã; åÇéÌÉàîÆø äÇîÌÆìÆêÀ àÅìÈéå äÇàÇúÌÈä öÄéáÈà, åÇéÌÉàîÆø òÇáÀãÌÆêÈ.
|
2 Y había un siervo de la casa de Saúl, que se llamaba Siba, al cual como llamaron que viniese á David, el rey le dijo: ¿Eres tú Siba? Y él respondió: Tu siervo.
|
â åÇéÌÉàîÆø äÇîÌÆìÆêÀ, äÇàÆôÆñ òåÉã àÄéùÑ ìÀáÅéú ùÑÈàåÌì, åÀàÆòÁùÒÆä òÄîÌåÉ, çÆñÆã àÁìÉäÄéí; åÇéÌÉàîÆø öÄéáÈà àÆì-äÇîÌÆìÆêÀ, òåÉã áÌÅï ìÄéäåÉðÈúÈï ðÀëÅä øÇâÀìÈéÄí.
|
3 Y el rey dijo: ¿No ha quedado nadie de la casa de Saúl, á quien haga yo misericordia de Dios? Y Siba respondió al rey: Aun ha quedado un hijo de Jonathán, lisiado de los pies.
|
ã åÇéÌÉàîÆø-ìåÉ äÇîÌÆìÆêÀ, àÅéôÉä äåÌà; åÇéÌÉàîÆø öÄéáÈà, àÆì-äÇîÌÆìÆêÀ, äÄðÌÅä-äåÌà áÌÅéú îÈëÄéø áÌÆï-òÇîÌÄéàÅì, áÌÀìåÉ ãÀáÈø.
|
4 Entonces el rey le dijo: ¿Y ése dónde está? Y Siba respondió al rey: He aquí, está en casa de Machîr hijo de Amiel, en Lodebar.
|
ä åÇéÌÄùÑÀìÇç, äÇîÌÆìÆêÀ ãÌÈåÄã; åÇéÌÄ÷ÌÈçÅäåÌ, îÄáÌÅéú îÈëÄéø áÌÆï-òÇîÌÄéàÅì--îÄìÌåÉ ãÀáÈø.
|
5 Y envió el rey David, y tomólo de casa de Machîr hijo de Amiel, de Lodebar.
|
å åÇéÌÈáÉà îÀôÄéáÉùÑÆú áÌÆï-éÀäåÉðÈúÈï áÌÆï-ùÑÈàåÌì, àÆì-ãÌÈåÄã, åÇéÌÄôÌÉì òÇì-ôÌÈðÈéå, åÇéÌÄùÑÀúÌÈçåÌ; åÇéÌÉàîÆø ãÌÈåÄã îÀôÄéáÉùÑÆú, åÇéÌÉàîÆø äÄðÌÅä òÇáÀãÌÆêÈ.
|
6 Y venido Mephi-boseth, hijo de Jonathán hijo de Saúl, á David, postróse sobre su rostro, é hizo reverencia. Y dijo David: Mephi-boseth. Y él respondió: He aquí tu siervo.
|
æ åÇéÌÉàîÆø ìåÉ ãÈåÄã àÇì-úÌÄéøÈà, ëÌÄé òÈùÒÉä àÆòÁùÒÆä òÄîÌÀêÈ çÆñÆã áÌÇòÂáåÌø éÀäåÉðÈúÈï àÈáÄéêÈ, åÇäÂùÑÄáÉúÄé ìÀêÈ, àÆú-ëÌÈì-ùÒÀãÅä ùÑÈàåÌì àÈáÄéêÈ; åÀàÇúÌÈä, úÌÉàëÇì ìÆçÆí òÇì-ùÑËìÀçÈðÄé--úÌÈîÄéã.
|
7 Y díjole David: No tengas temor, porque yo á la verdad haré contigo misericordia por amor de Jonathán tu padre, y te haré volver todas las tierras de Saúl tu padre; y tú comerás siempre pan á mi mesa.
|
ç åÇéÌÄùÑÀúÌÇçåÌ, åÇéÌÉàîÆø îÆä òÇáÀãÌÆêÈ: ëÌÄé ôÈðÄéúÈ, àÆì-äÇëÌÆìÆá äÇîÌÅú àÂùÑÆø ëÌÈîåÉðÄé.
|
8 Y él inclinándose, dijo: ¿Quién es tu siervo, para que mires á un perro muerto como yo?
|
è åÇéÌÄ÷ÀøÈà äÇîÌÆìÆêÀ, àÆì-öÄéáÈà ðÇòÇø ùÑÈàåÌì--åÇéÌÉàîÆø àÅìÈéå: ëÌÉì àÂùÑÆø äÈéÈä ìÀùÑÈàåÌì åÌìÀëÈì-áÌÅéúåÉ, ðÈúÇúÌÄé ìÀáÆï-àÂãÉðÆéêÈ.
|
9 Entonces el rey llamó á Siba, siervo de Saúl, y díjole: Todo lo que fué de Saúl y de toda su casa, yo lo he dado al hijo de tu señor.
|
é åÀòÈáÇãÀúÌÈ ìÌåÉ àÆú-äÈàÂãÈîÈä àÇúÌÈä åÌáÈðÆéêÈ åÇòÂáÈãÆéêÈ åÀäÅáÅàúÈ, åÀäÈéÈä ìÀáÆï-àÂãÉðÆéêÈ ìÌÆçÆí åÇàÂëÈìåÉ, åÌîÀôÄéáÉùÑÆú áÌÆï-àÂãÉðÆéêÈ, éÉàëÇì úÌÈîÄéã ìÆçÆí òÇì-ùÑËìÀçÈðÄé; åÌìÀöÄéáÈà, çÂîÄùÌÑÈä òÈùÒÈø áÌÈðÄéí--åÀòÆùÒÀøÄéí òÂáÈãÄéí.
|
10 Tú pues le labrarás las tierras, tú con tus hijos, y tus siervos, y encerrarás los frutos, para que el hijo de tu Señor tenga con qué mantenerse; y Mephi-boseth el hijo de tu señor tenga con qué mantenerse; y Mephi-boseth el hijo de tu señor comerá siempre pan á mi mesa. Y tenía Siba quince hijos y veinte siervos.
|
éà åÇéÌÉàîÆø öÄéáÈà, àÆì-äÇîÌÆìÆêÀ, ëÌÀëÉì àÂùÑÆø éÀöÇåÌÆä àÂãÉðÄé äÇîÌÆìÆêÀ àÆú-òÇáÀãÌåÉ, ëÌÅï éÇòÂùÒÆä òÇáÀãÌÆêÈ; åÌîÀôÄéáÉùÑÆú, àÉëÅì òÇì-ùÑËìÀçÈðÄé, ëÌÀàÇçÇã, îÄáÌÀðÅé äÇîÌÆìÆêÀ.
|
11 Y respondió Siba al rey: Conforme á todo lo que ha mandado mi Señor el rey á su siervo, así lo hará tu siervo. Mephi-boseth, dijo el rey, comerá á mi mesa, como uno de los hijos del rey.
|
éá åÀìÄîÀôÄéáÉùÑÆú áÌÅï-÷ÈèÈï, åÌùÑÀîåÉ îÄéëÈà; åÀëÉì îåÉùÑÇá áÌÅéú-öÄéáÈà, òÂáÈãÄéí ìÄîÀôÄéáÉùÑÆú.
|
12 Y tenía Mephi-boseth un hijo pequeño, que se llamaba Michâ. Y toda la familia de la casa de Siba eran siervos de Mephi-boseth.
|
éâ åÌîÀôÄéáÉùÑÆú, éÉùÑÅá áÌÄéøåÌùÑÈìÇÄí, ëÌÄé òÇì-ùÑËìÀçÇï äÇîÌÆìÆêÀ úÌÈîÄéã, äåÌà àÉëÅì; åÀäåÌà ôÄñÌÅçÇ, ùÑÀúÌÅé øÇâÀìÈéå. {ô}
|
13 Y moraba Mephi-boseth en Jerusalem, porque comía siempre á la mesa del rey; y era cojo de ambos pies.
|
|
|
|